زمانی که کارت عروسی

را یدم

چیز های زیادی را فهمیدم مَردَم....

مردم نام داماد نام عشقم بود..

مردم تاریخ عروسیشان تاریخ اشناییمان بود ..

.مَردَم تالار عروسیمان همانجا بود که بارها از آنجا گذشتم و تو گفتی:

عروسیمان آنجاست..

.مَردَم روز عروسی لباسی را که برای من خریده بودی بر تن

عروســــت کردی..

.مَردَم حلقه ای که روزی با عشق بر دستانم کرده بودی بر دست او کردی...

مَردَم با او رقصیدی

همان رقصی که من یادت داده بودم..

.مَردَم ببین چند بار مرا کشتی

تا به حجله رسیدی...

این قتل ها قصاص ندارد خدا میداند

باز برایت ارزو کردم خوشبخت شوی!!!