خــوب ِ مــن ،

همین جا درون شعرهایم بمان

تا وسوسه یِ دوستت دارم هایِ دروغینِ آدمها مرا با خود نبرد

به سرزمین هایِ دورِ احساس ؛

من اینجا هر روز با تـو عاشقی می کنم بی انتها

شعرِ من بهانه ایست برای مـا شدن دستهایمان

تا تکرارِ غریبانه یِ جدایی را شکست دهیم

*******

به سادگی رفـت ؛ نــه اینکه دوستم نداشت !

نـــــــــه ، فهمید خیییییییلی دوستش دارم!

*******

جان غمگین ، تن سوزان ، دل شیدا دارم

آنچه شایسته عشق است ، مهیا دارم

سوز دل ، خون جگر ، آتش غم ، درد فراق

چه بلاها که ز عشقت من تنها دارم!

*******

درد اگر سینه شکافد ، نفسی بانگ مزن ! درد خود را به دل چاه مگو !

استخوان تو اگر آب کند آتش غم ، آب شو ، آه مگو!

*******

من ماندم و حلقه طنابی در مشت

با رفتن تو به زندگی کردم پشت

بگذار فردا برسد می شنوی

دیروز غروب ، عاشقی خود را کشت